Landbouwextremisme
Er lijken in de landbouw van alles twee stromingen te zijn: de megastalhouder en de bioboer, de veganist en de zuivere carnivoor, de vroeger-was-alles-beter-weter en de red-de-wereld-met-de-modernste-technologie-volgeling...
Er lijken in de landbouw van alles twee stromingen te zijn: de megastalhouder en de bioboer, de veganist en de zuivere carnivoor, de vroeger-was-alles-beter-weter en de red-de-wereld-met-de-modernste-technologie-volgeling...
De natuur kan je soms voor de gek houden. Soms zie je wat anders dan wat er werkelijk is, zoals vandaag toen ik de eerste paardenbloem zag bloeien. Het bloemetje stond nog wat als een trompetje en daarom dacht ik in eerste instantie dat het speenkruid was. Daar vond ik het eerder de tijd voor. In de herfst heb ik wel eens dat ik een blad van de boom zie vallen en even denk dat er een vlinder langs vliegt. Misschien heb je dat ook wel eens.
Waar komt dat woord 'platteland' toch vandaan? In Nederland is het weliswaar vaak plat, dat land buiten de steden, maar het hoeft niet. Denk maar eens aan het heuvelachtige oosten en zuiden van Nederland. In het buitenland is het platteland vaak glooiend.
In het oosten van het land groeten mensen elkaar kort. Bij het passeren of het terugzien van vrienden en bekenden, collega's of dorpsgenoten zegt men 'moi'. Degene waartegen de oosterling 'moi' zegt, zegt dat vervolgens terug, waarna ieder zijns weegs gaat. Dat klinkt heel kort, haast ongeïnteresseerd, maar er zit een diepe en ingewikkelde betekenis achter.
Lente begint met kleur. In mijn tuin bloeide al weken geleden de vogelmelk. Ook bloeiden de andere bolletjes al: lenteklokjes en sneeuwklokjes gevolgd door krokussen en sinds enkele dagen de narcissen.
De wijk waar ik woon grenst aan een landgoed waar het fijn wandelen is. Op dit moment bloeien daar her en der wat stinzenplanten.